Ruminasyon Bozukluğu (Geri Çıkarma)

Ruminasyon bozukluğu, yutulan yiyeceklerin herhangi bir mide bulantısı veya tiksinme olmaksızın tekrar ağza gelmesiyle karakterize edilen bir beslenme problemidir. Bu durum basit bir kusma eylemi değildir. Kişi ağza gelen yiyeceği tekrar çiğneyebilir, yutabilir veya dışarı atabilir. Genellikle bebeklik döneminde başlasa da her yaş grubunda görülebilir ve kişinin sosyal yaşamını olumsuz etkileyebilir.

İçindekiler

Ruminasyon Bozukluğu Belirtileri

Ruminasyon bozukluğu tanısının konulabilmesi için aşağıdaki belirtilerin gözlemlenmesi gerekmektedir.

Tekrarlayan Geri Çıkarma: En az 1 ay boyunca yiyeceklerin sürekli olarak ağza geri gelmesi durumu yaşanır.
İşlem Süreci: Ağza geri gelen yiyecekler kişi tarafından yeniden çiğnenir, tekrar yutulur veya dışarı tükürülür.
Tıbbi Nedenin Olmaması: Bu geri çıkarma durumu, reflü veya pilor stenozu (mide çıkış darlığı) gibi gastrointestinal veya başka bir tıbbi duruma bağlı değildir.
Diğer Bozukluklardan Ayrılması: Bu yeme bozukluğu anoreksiya nervoza, bulimiya nervoza, tıkınırcasına yeme bozukluğu veya kaçıngan/kısıtlayıcı yiyecek alım bozukluğu süreçlerinde ortaya çıkmaz.
Ciddiyet Düzeyi: Eğer belirtiler zihinsel gelişimsel bozukluk gibi başka bir ruhsal bozuklukla birlikte görülüyorsa ayrıca klinik ilgi gerektirecek kadar şiddetli olmalıdır.

Tanısal Özellikler ve Davranış Kalıpları

Ruminasyon bozukluğunun temel özelliği beslenme veya yemek yeme sonrasında yiyeceklerin tekrarlayan bir şekilde geri çıkarılmasıdır. Bu durum genellikle haftada birkaç kez, tipik olarak ise her gün gerçekleşir.

İstemsiz Gibi Görünmeme: Daha önce yutulmuş ve kısmen sindirilmiş yiyecekler bulantı, öğürme veya tiksinme belirtisi olmaksızın ağza geri getirilir.
Alışkanlık Hali: Kişiler bu davranışı bir alışkanlık veya kontrol dışı bir durum olarak tanımlayabilirler.
Bebeklerde Görünüm: Ruminasyon bozukluğu olan bebekler, sırtlarını gerip başlarını arkaya atarak kendilerine özgü bir pozisyon alabilir ve dilleriyle emme hareketleri yapabilirler. Bu durumdan memnuniyet duyuyor gibi görünebilirler.
Yetişkinlerde Gizleme: Ergenler ve yetişkinler geri çıkarma davranışını elleriyle ağızlarını kapatarak veya öksürüyormuş gibi yaparak gizlemeye çalışabilirler.

Sosyal ve Fiziksel Etkiler

Bu bozukluk, yaş grubuna göre farklı fiziksel ve sosyal sonuçlar doğurabilir.

Beslenme Yetersizliği: Özellikle bebeklerde, alınan yiyeceğin sürekli dışarı atılması durumunda kilo kaybı ve beklenen kilo alımının gerçekleşmemesi yaygındır. Şiddetli vakalarda yetersiz beslenme ölümcül olabilir.
Sosyal İzolasyon: Yetişkinler ve büyük çocuklar bu davranışın sosyal olarak kabul görmediğinin farkında oldukları için başkalarıyla yemek yemekten kaçınabilirler. Örneğin kahvaltıdan sonra kusma ihtimali nedeniyle iş veya okul öncesinde yemek yemeyebilirler.

Risk Faktörleri ve Gelişim

Ruminasyon bozukluğu bebeklik, çocukluk, ergenlik veya yetişkinlik döneminde başlayabilir.

Çevresel Faktörler: Bebeklerde ve küçük çocuklarda uyaran eksikliği, ihmal, stresli yaşam koşulları ve ebeveyn-çocuk ilişkisindeki sorunlar bu duruma yatkınlık oluşturabilir.
Rahatlama İşlevi: Bebeklerde ve zihinsel gelişimsel bozukluğu olan bireylerde, geri çıkarma ve geviş getirme davranışı, kafa vurma gibi diğer tekrarlayıcı hareketlere benzer şekilde kendini yatıştırma veya uyarma işlevi görebilir.